دودهک جمعیت کشور بسیار کم درآمدبوده ونزدیک 5/4 میلیون نفر بادرآمدروزی کمتر ازهزارتومان........

   یعنی قوت غالب دو دهک جامعه را فقط نان وحداکثر نان وماست تشکیل می دهد.

   به گفته یکی از مسئولین کشور،ایران، امروز ظرفیت تامین نیازمندیهای سیصد میلیون نفرجمعیت درکشوررادارد
   پس چرا برای هفتاد میلیون........
   چرا کشور عزیزمان ایران با در دست داشتن بزرگترین ذخایر انرژی از جمله نفت و گاز همچنان در جدول کشورهای
   غنی جای دارد، ولی فقر ونابرابری در آن بیداد می کند.
   شاید باور نکنید 8/1 درصدجمعیت ایران زیر ( خط فقر شدید ) قرار دارند،یعنی جمعیتی که در تامین حداقل کالری
   مورد نیاز انسانی در زندگی عاجزند.
   براساس آخرین آمارها، بیش از یک میلیون نفر از جمعیت کشور، زیر خط فقر مطلق به سرمی برندو این ارقام در 
   کشوری که غنی ترین منابع را در خود جای داده ودر انظار دیگران،یکی از کشورهای ثروتمند جلوه می کند،
   فی الواقع تناقضی بس آشکار است.
   بانک جهانی بامطالعه ای که در ایران و با پیش فرض این که فرد بایک دلار در روز می تواند نیاز کالری دو هزار تا
   دوهزاروسیصد کالری را تامین کند، محاسبه کرده که 8/1 درصدجمعیت ایران (بیش از یک میلیون نفر) زیر خط
   فقر شدید قرار دارند وبه عبارتی دیگر فاقد سیری شکمی در ایران هستند،چه برسد به تامین سایر نیازها(!)
   طی محاسبه ای دیگر با برآورد میزان دو دلار درروز به این نتیجه رسیده است که میزان جمعیت زیر خط فقر5/11
   درصدجمعیت یا حدود8 میلیون نفر هستند.
   و اما بر اساس برآورد وزارت رفاه وتامین اجتماعی حدود 14 میلیون نفر از جمعیت کشور زیر خط فقر به سر
   می برند. ومرکز آمار ایران طی مطالعه ای که بر اساس هزینه درآمد خانوار انجام داده اعلام کرده که 12درصد
   خانوارهای شهری و10 درصد خانوارهای روستایی زیر خط فقر مطلق به سر می برند.
   اگر خوشبینانه به ارقام نگاه کنیم،دیده می شود که حدود 10 میلون نفر از جمعیت هفتاد میلیونی ایران 
   نیازهای اولیه خود را ندارند.
   اما بانک جهانی وضع را خطیر تر عنوان می کند چرا که آنها 2/14 درصد جمعیت شهرها و 7/31 درصدروستاها
   ودر کل کشور 29 درصدجمعیت ( 15 میلون نفر ) را زیر خط فقر مطلق برآورد می کند.
   امام علی(ع)می فرمایند:
   ( حق وسیع ترین واژه ها در توصیف وتنگ ترین در عمل است )عدالت و قسط از مصادیق بارز حق و مشمول این
   کلام مولاست و از این روست که در توصیف آن هزاران سخن وشعارگفته می شود اما در مقام عمل کمتر 
   نصیبی عاید عامه مردم و به ویژه تهیدستان و مظلومان نمی شود.
   مردم ایران بیش از یک صد سال پیش برای دستیابی به ( عدالتخانه ) قیام کردند وراه ها پیمودند اما هنوز به
   تحقق آرمان ( عدالت ) چشم دوخته اند و برای دستیابی به آن روز شماری می کنند. به امیدآن روزیاعلی.
   
 

    ولادت حضرت امام حسین (ع) ، حضرت ابوالفضل(ع) وحضرت امام زین العبدین(ع)را به

    همه مسلمانان و شیعیان جهان و همه هموطنان ایرانی در سراسر جهان تبریک عرض

  نموده وبرای آنها پیروزی ونصرت از درگاه حق تعالی مسئلت می نمایم.

  I  says  happy  brithday  to  you  for  emam  hosain  mr  

abalfazle abbas  &  emam  zaynolabedin  that  hello         

of  us  towards  him  happy  brithday  to  all moslems     

   &  shiayan  &  iranian  at all  world . yaddashthayeman    

weblog  wants victory  for them  from the god.              

شنیده ها حاکی از این است که تنی چند از آقایان مهم! بدلیل برنامه

چند دقیقه ای که بمناسبت سالگرد مرحوم دکتر علی شریعتی از صدا

وسیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شده بود اعتراض نموده و فریاد

سر داده اند که آقای ضرغامی هیچ میدانید چه کار کرده ای وغیره........

اینجانب به این بزرگان خاطر نشان می نمایم که این همه فعل بی معنا

و بی محتوا و پوچ وبعضاً حرام از صدا وسیما به نمایش درآمده و گاهاً

فرهنگ سازی هم می شود . فرهنگی که نتیجه اش را همه روزه

می بینیم از جمله بد حجابی ، تجمل گرایی، دین گریزی وغربگرائی

بسیاری از جوانان. آنوقت دیده می شود که آقایان ویا مسئولین بی

هیچ گونه صدایی وبی تفاوت از کنار این مسائل می گذرند. اما برای

سالگرد مرحوم شریعتی که سالها در رژیم طا غوت با نوشته هایش و

سخنرانی هایش بسیاری از جوانان وازده و غرب زده این مرزوبوم را به

دامن اسلام سوق می داد ، برنامه ای چند دقیقه ای که از صدا وسیما

پخش می شود فریاد واویلا به آسمان سر می دهند که نگو و نپرس و

اینگونه از او تقدیر می نمایند.

اگر به خوبی نگاه کنید خواهید دید که چگونه اشخاصی همانند: مقام

معظم رهبری ، شهید بهشتی ، آقای رفسنجانی وبسیاری دیگر از

نخبگانی که در قبل از انقلاب با مرحوم دکتر علی شریعتی در مبارزه با

رژیم طاغوت مشارکت داشته اند ، چه تعریفها و نقطه نظر های خوبی

از ایشان داشته و او را چگونه انسانی انعطاف پذیر دانسته اند که هرزمان

از او انتقادی می کردند با تواضع تمام می پذیرفته است ودر اصلاح آن تلاش

می نموده است.

به هر حال چقدر خوب بود آقایان منتقد کمی با نگاه مثبت تری به مسائل

می نگریستند وبه نظر این حقیر این رسم مسلمانی نیست که...........

بیابان رازها دارد،ولی در شهر آن اسرار پیدا نیست

بیابان نقشها دارد، که در شهر آشکارانیست

کجا بودید ای یاران ، که دیشب آسمانیها،

زمین مکه را کردند گلباران

ولی  گل نه ، ستاره بود ، جای گل

زمین و آسمان مکه دیشب نورباران بود

هوا آغشته با عطر شفا بخش بهاران بود

کجائی ای عرب ای ساربان پیر صحرائی؟

کجائی ای بیابان گرد روشن رای بطحائی؟

که اینک بر فراز چرخ، بینی نام احمد را

ودر هر موج بینی اوج گلبانگ محمد ( ص ) را

همه زنده و جاوید خواهد ماند

محمد ( ص ) تا ابد پاینده چون خورشید خواهد ما ند

                                                  ( برگرفته شده از اشعار مهدی سهیلی)

زینب آن یکتا در دریای عشق

زینب آن سرتا به پا زیبای عشق

زینب آن سر حلقه رنج و تعب

زینب آن مست از می صهبای عشق

زینب آن بانوی عصمت در جهان

زینب آن که بوده ره پیمای عشق

زینب آن خاتون روز رستخیز

زینب آمد عصمت کبرای عشق

چون گذارش شد میان قتلگه

شد نگاهش بر قدوبالای عشق

صاحب آن قدوبالا بد حسین

آنکه بودی در ازل مولای عشق

دید آن تن را بدون سر بخاک

گشت واقف آندم از معنای عشق

آری دخت شیرحق باید چنین

بسته با حق عهدوپیمانهای عشق

دست زن بر دامن پیر مغان

ای( سراجی ) تا شوی بینای عشق

(از: سرهنگ دکتر سراج )

سلام- میلاد علی (ع) را به همه کسانیکه به عدالت،انسانیت،عشق،شجاعت،جاذبه و دافعه،فضیلت و ایمان او ایمان و در جستجوی عدالت در راه او قدم برداشته ودر زیر شکنجه هاو ظلم

وستمها ،علی علی گفته اند ویا شهید شده اند و به جوانان امروز که بیش از هر زمان به علی (ع) نیاز دارند و به همه کسانی که برای ایجاد عدالت مبارزه می کنند تبریک می گویم.

زندگی آدمی از دو بعد تشکیل شده است.

یکی بعد مادی و دیگری بعد معنوی

هرچه انسان می خواهد به معنویات و کمالات بپردازد نمی شود! زیرا مادیات خانه خراب ، فکر نان وآب ، اجاره خانه ، لباس شب عید و غیرعید ، جنگ با عیال و ناله طفلان انسان را ازعا لم معنویات باز می دارد و دنیا را دربرابر دیدگانش تیره وتار می کند. راست گفته اند که ( هرکس معاش ندارد، معاد ندارد.)

روزی از حافظ پرسیدند که : در زمان خلفاء مردم دعوی خدایی و پیامبری می کردند ، اکنون چرا نمی کنند؟ گفت مردم این روزگار را چندان ظلم و گرسنگی افتاده است که نه از خدایشان یاد می آید نه از پیغمبر!

راستی هم همین طوربوده یعنی اینکه هروقت فکر انسان از نان و گوشت و دوا ومسکن وزن و کرایه خانه وشهریه دانشگاه آزاد راحت نبوده، خدا را فراموش می کرده و همین امور مادی را به جای خداو نام آنها را به نام ( اسم اعظم ) می خوانده است . شیخ عطار نیشابوری داستانی دارد که مضمون آن چنین است:

سائلی از عارفی شوریده پرسید: نام مهین خدا و یا اسم اعظم او چیست ؟ گفت آنچه می گویی ، نان نام دارد، ولی نمی توان گفت ! مرد گفت :توکودن و بیقراری، چگونه نام مهین نان است ، شرم نمی کنی ؟ عارف شوریده در جواب گفت : درقحط نیشابور می گذشتم ، آنجا نه بانگ نماز شنیدم ، و نه مسجدی را باز دیدم! واز این رو ، دانستم که نام مهین وبنیاد دین و نقطه جمعیت مردم نان است:

سا ئلی پرسید ازآن شوریده حال                       گفت : اگر نام مهین ذوالجلال

می شناسی باز گوی ای مرد نیک                    گفت نان است! این به نتوان گفت لیک

مرد گفتش احمق بیقرار                                 کی بود نام مهین نان،شرم دار

گفت : در قحط نیشابور ای عجب                     می گذشتم گرسنه چل روزوشب

نه شنیدم هیچ جا بانگ نماز                            نه دری بر هیچ مسجد بود باز

پس بدانستم که نان نام مهین است                    تقطه جمعیت وبنیاد دینست!

بله در جامعه هایی هم که خواسته اند مردم را از پرداختن به امور کمالی و به عبارتی معنویات بازدارند، آنان را همیشه گرفتارزندگی روزمره ودر مانده حوایج اولیه نگاه داشته اند.

بنام خدای خوبم

امروز پنج شنبه دنبال موضوعی برای نوشتن می گشتم ، اتفا قی به جریانی برخورد کردم که بدندیدم بنویسم.

داستان از اینجا شروع شد که رفته بودم کمی خرید برای مادر خانمم انجام بدم که موقع برگشتن در سایه بلوک مادرم جوانی را دیدم حدود14 سال که روی جدول نشسته بود ، دارای چهرای زیبا اما بینهایت خسته که با کمی تا مل در چشمان او می توانستی دنیایی از غم و رنج را ببینی ، کمی آن طرف تر دو جرخه ایی را دیدم با کیسه ایی پر از نان خشک و پلاستیک که کنار سطل بزرگ زباله کنار خیابان گذاشته شده بود. نمی دانم چه شد که ایستادم ، پس از سلام و حال و احوال گفتم چرخ ما ل شماست  گفت بله گفتم چقدر در روز کار می کنی گفت  صبحها با گاری دستی کار می کنم امروز صبح با گاری دستی  نه هزار تومان کار کرده ام و بعد از ظهر هم با دوچرخه ام دوهزار تومان کار می کنم . گفتم درس می خونی گفت تا سوم راهنمایی بیشتر نخوندم گفتم ادامه نمی دی  گفت نه خرجیمون کم است گفتم با با ت چه کاره است گفت  کارگر ساختمان ( بنا ) و بعد باافتخار گفت که با با م جانباز هم هست . دیگه حا لم دگر گون شد و با ابراز ادب و اجازه از او جدا شدم ، واما بسیار آشفته بودم و تا ساعتی نگران این جوان که آخرش چه می شود ، تازه اینکه با با ش هم جانباز این مرزو بومه یعنی خدا وکیلی این رسمشه؟

خانه اجاره ای                       

گرآمدنم به من بُدی نامدمی

                     ورنیز شدن به من بُدی کی شدمی

به زآن نبدی که اندرین دیر خراب

                    نه آمدمی ، نه بُدَمی ، نه شدمی

آدمی نه به اختیار خود به دنیا می آید ونه به اختیار خود از دنیا می رود،بلکه به زورش دنیا می آورند و به زورش از دنیا می برند. به قول فردوسیِِ بزرگ:

نه اول به کامِ تو بود آمدن

                     نه آخر به کامِ تو باشد شدن

میان دونا کامی اندر جهان

                    به کامِ دلی زیستن چون نوان؟

واو میان دو جبر و بی اختیار قرار گرفته است . فاصلۀ بسیار کم میانۀ این دو جبر را « زندگانی » نام نهاده اند که آن خود نیز پر از رنج و حرمان و بی اختیاریست ، یک روز نان و یک روز قند ویک روز شکرویک روز برنج و یک روز گوشت و یک روز روغن و یک روز اتوبوس ویک روز تا کسی ویک روز بنزین و بالاتر از همه اینکه پنجاه شصت متر زمین و دو اتاق که آدمی در آن آرام بگیرد نیست !!

به دربنگاه که می روی ما موربنگاه گردنفرازی وبی اعتنا یی می کند، موجر چنان می نگرد که عا قل اندر سفیه و برای اجاره دادن یک خانه سؤالهایی می کنند که آدمی از دنیا و ما فیها سیر وبی نیاز می شود.

دوستی حکایت می کرد که دوسال پیش خانه یی از موجری اجاره کردم و قرار بر این شد که هر وقت ایشان خانه خود را از من بخواهند ، تا یک ماه دیگر من خانه یی دیگر اجاره کنم ومنزل اورا تحویل دهم. چند وقت پیش با شرم و احتیاط به من خبر داد که خانه یی پیدا کنم ونقل مکان کنم ، من پیش خود فکر می کردم که باهمت و درایت وزارت مسکن و

مقامات مر بوط روسیاهی به ذغال مانده ودیگر یا فتن دو اتاق برای گذران عمر چندان کار سختی نیست. به بنگاه آشنا یی سفارش کردم ، پس ازدو هفته با بی اعتنا یی و اشتلم ( داد و فریاد وپرخاش ) گفت: منزلی پیدا کرده ام حدوداً ماهی صد هزارتومان و با هم پیش موجر رفتیم . خانم پیری در را بازکرد و با چنان تبختری ( تکبر و خود نما یی ) در سر و وضع من نگریست که قارون در موسی نگریسته بود، و آنگاه گفت : آقا من یک طبقه از منزل خود را اجاره می دهم ، ولی شرایطی دارم : اول اینکه ده میلیون تومان پول پیش می گیرم ، دوم اینکه اول هر ماه اجاره را بپردازی و سوم اینکه خانمتان کارمند باشد نه خانه دار، من شرایط را شنیدم و جرات سؤال نکردم که خانم خانه دار ، با خانم کارمند چه فرقی دارد ، ولی بعدها از درد آشنا یی پرسیدم ، گفت : چون زن خانه دار بیش از زن کارمندآب ، برق ، گازوتلفن مصرف می کند و ریخت و پاشش بیشتر است ، از این رو مورد بی مهری موجران است واقعاً که جل الخا لق .

پیش خود گفتم ، عَجَب قانونگذاری جانانه یی است : همه حقوق یک ماهه را اجاره خانه بده ، هیچ کس به دیدارت نیا ید، سرو صدا و زمزمه مکن ، نُتُق مکش ، دم بر نیاور، خانم خانه دار را طلاق بده و خانم اداری اختیار کن که موجر ، قاضی و قانونگذار هم شده است ، آ خر من خانه می گیرم یا به دست خودم می خواهم خودم وزنم و فرزندانم را به زندان اندازم ؟ راستی شما بگویید با این شرایط ، منزل آن خانم خانۀ من است یا زندانم ؟

خلاصه برایم معلوم شد که این همه فریاد و هیاهوی وزارت مسکن و وزیر وکیل مجلس به جایی نرسیده و تا ثیری در حل قضیه نکرده است و هنوز هم که هنوز است ( دارندگی ، برازندگی است ) و گذشته از اینکه اول وآخر حیات آ دمی زاده پر از جبر و بی اختیاری است ، و در این فا صله کوتاه هم که زندگانیش می نامندـ مستمندان اختیاری ندارند.

نماز

شدن انسان

نیایش تلاش برای شدن وزنده ماندن

نیا یش خواستن است

خواستن انسانی است که از آنچه دارد خوشنود نیست و در آنچه که هست رنج میبرد بعبارت دیگر نیایش طرح خواستها و ایده آل های متعا لی و برتر از آنچه که هست انسا نی است که از بودن رنج میبرده و به شدن گرایش دارد اینست که میتوان نیایش را شکایت از واقعیت وخواستن حقیقت خواند.

ونیایشگر را شورشی زمان زیرا هر کسی چیزها ئی را میخواهد که ندارد و در عین حال بوضع موجودیش قانع نیست بنظر من هرکه بیشتر از آنچه دارد بخواهد و بیشتر در آنچه هست احساس تنگی ورنج بکند پویا تر است و بهمین نسبت انسان تر چه کسی که در روز مرگی و زندگی عفن ( گندیده ، پوسیده ) مصرفی و لذت به بودن خویش افتخار میکند و کسی که پایگاه انسانی عمیق خود را در کا ئنات نمی داند به رکود خو کرده است و از وضع خویش آگاه نیست یعنی او دیگر انسان نیست یک لش مرده است.

آدمی به میزانی که دارای توقعا تی بزرگ ومتعا لی است انسان است افراد کم مایه و سطحی هستند که خواستهاشان اندک ومبتذل است تنها با توجه بسرگذشت حقیر وننگین چنین کسانی است که میتوان اهمیت ونقش سازندگی وانقلابی و.........اشکا ل رسمی نیایش را در مذ اهب بویژه مذاهب ابراهیمی در تغییر وجدانها ی کور ونا آگاه در یافت زیرا جنبه رسمی و عبا دی  یافتن نیایش دعوتی است آگاهانه برای اندیشیدن و طرح نیازهای آدمی.نیایش در اسلام تفکر و توجه روی مسئولیتهائی است که در قبا ل خداوند یعنی در حقیقت در برابر توده های جهان  داریم  ونیایش در شکل رسمی اش نماز یک پیمان مکرر با خدابستن است تجدید عهد دائمی و همه روزه است برای بهتر انسان بودن و بهتر مسلما ن بودن و برای بردوش کشیدن بارهای گرانی که با خدا وند تعهد کرده ایم پیمانی است آگاهانه با خودوند که همواره در مسیر شرافت انسانی ونا موس کائنات و قوانین خداوند قدم برداریم درایستادن به نیایش صبحگاهان شروع روز به این میاندیشیم که در انجام رسالت خویش درآن روز چه طرحی داریم و در پایان روز بجمع بندی کارهائی که کرده ایم می نشینیم و خود را با این پرسش مواجه می کنیم که درسست کردن بنیاد کاخهای ستمگران و عوامل خیانتگر درجامعه چه اقدامی ، عدلی  کرده ایم. برای نیایش سه  بعد اساسی میتوان در نظر گرفت :

1- وسیله ای برای نگاه وتجدید نظر در خویش و آرزوهای خویش واندیشه بسرنوشت جامعه وانسان .

2- بمثابه پیمان با خداوند و تجدید پیمانهای مکرر.

3- اتکا به خدا و یاوریهایش واتکا به استعداد های نهفته در انسان.

( بر گرفته از سخنان دکتر علی شریعتی)